Ja, ik weet het, ik ben een enorme zeikerd… Maar effe serieus… Kerst in oktober! Het leek daar toch écht héél sterk op. Het was waarlijk een Kerstboom die ik daar door het vensterraam zag staan, opgetuigd en al, op 31 oktober!
Ook ik ben gevoelig voor dennenlucht, kacheltje aan en een Bing Crosby die de hele Christmas bij elkaar Crooned. Maar een kerstboom in oktober, dat is bizar in het kwadraat! … Toch? Jongensjongens, de zwembroek van deze zomer is nog niet eens droog!
Het daarop volgende weekend hing de Kerstverlichting in de winkelstraten. Bij elke zaak een plastic Kerstboom met joekels van ballen. Ik weet het, het is supergezellig en winkels moeten omzet draaien, maar slaan we niet een beetje door?
En zo belanden we, met deze discussie, in ons jaarlijks nationale déjà vu. Over pepernoten in mei, Paashazen in januari, dat de hele mikmak “eerder” komt tegenwoordig. Lekker mekkeren dat “froehguhr” alles beter was. Maar het wordt wel allemaal héél erg verwarrend zo. Het is cultuur in een blender. Ook nog een snufje Halloween erbij (dat dit carnavaleske feest in Europa ooit gewoon Allerzielen was, weet vrijwel niemand meer). Effe mixen en klaar is kees. Overheerlijke geluksmomenten, het hele jaar door en op elk gewenst moment direct grijpbaar.
Ben ik een chauvinist wanneer ik zeg dat we zo een dipsaus van cultuur aan het maken zijn? Eentje waarvan niemand nog precies weet wat de ingrediënten zijn of waar het écht naar smaakt? Maarja, met mayonaise smaakt ook alles lekker. Waarom dan al die stampij? Nou gewoon, omdat ik mij er niet helemaal senang bij voel. De magie gaat verloren. Alles wordt banaal en pompeus. Ook ben ik eigenlijk nog nooit iemand tegengekomen die het volstrekt normaal vindt om in oktober een Kerstboom te zetten. Maar dat kan aan mijn omgeving liggen.
Een jaar of vierendertig geleden, toen het ijzer nog van hout was en ik een jaar of acht, ontdekte ik dat de chocolade vorm van een Sinterklaas wel érg veel weg had van die van een Paashaas. Ook de Kerstman leek er wel verdacht veel op. Om hetzelfde model werd gewoon een bij het feest passend folietje gedaan. Productietechnisch én commercieël verstandig, maar wat een ontgoocheling toen. In mijn kinderlijke veronderstelling werden die lekkernijen toch speciaal voor de gelegenheid gemaakt? Niets was minder waar.
Desalniettemin hield die goed getimede poppenkast de betovering nog enigszins overeind en op de juiste plek in het jaar. Door Kerst en consorten aan te lengen met alle andere dagen van het jaar, doen we zoveel water bij de wijn totdat er helemaal geen wijn meer zal zijn. Geluk wordt dan wel erg smakeloos, hetgeen in mijn optiek alleen maar ongelukkig maakt. Dat is alles net niet of bijna raak. En bijna raak is uiteindelijk helemaal mis.
Maar wellicht deint ons gedrag mee op de klimaatverandering. Als zomer en winter straks omgedraaid zijn, past het allemaal weer. Dan hebben we in augustus eindelijk een witte Kerst. Doe mij tegen die tijd dan gewoon maar zo een overheerlijke chocolade Kersthaas en Paasman. De mens bestaat per slot van rekening alleen omdat we in staat zijn onszelf veranderen. Daar zal dit ongetwijfeld ook onderdeel van zijn.
Zo, dat dus! genoeg gezeken! Op naar Kerst!
Mvrgr. Reynhard Faber, Eigenaar Reynhard Ontwerp & Communicatie
vragen over online content? stel ze gerust
Kom langs, mail of bel met +31(0)24 420 06 44